Pani dr Mirosława Dołęgowska Wysocka napisała książkę „Czyn i łza” na podstawie notatek doktora Starkiewicza znalezionych w archiwum szpitala w Busku Zdroju.
Dr Szymon Starkiewicz twórca Sanatorium Dziecięcego „Górka” w Busku Zdroju, „następca” doktora Tomasza Judyma z „Ludzi bezdomnych” Stefana Żeromskiego. Doktor z „Górki” niemal całe życie poświęcił dzieciom szczególnej troski, chorym i kalekim. Chociaż nie urodził się na Ziemi Świętokrzyskiej, to dużą część swojego życia jej poświęcił i zostawił trwały ślad w postaci działającego do dziś Sanatorium Dziecięcego w Busku Zdroju.
Dr Mirosława Dołęgowska - Wysocka
– publicystka, dziennikarka.
Po ukończeniu studiów pracował zawodowo w osadach wiejskich i fabrycznych Leczył przede wszystkim dzieci robotników z najtrudniejszych warunków. Krystalizowało się wtedy jego credo życiowe, którym była opieka nad dzieckiem chorym i kalekim.Doktor Starkiewicz zasłynął jako twórca pierwszego w Polsce Sanatorium w Busku Zdroju.
Decyzję o założeniu tej placówki powziął w 1918 roku, kiedy to będąc w Busku na leczeniu po przebytym durze plamistym, poznał wartość leczniczą miejscowych zdrojów. Myśl swoją niebawem zaczął wcielać w czyn. Postanowił wybudować szkołę specjalną oraz sanatorium dla dzieci chorych, ofiar pierwszej wojny światowej. Do tego przedsięwzięcia przystąpiło społeczeństwo polskie. Dr Starkiewicz objął funkcję lekarza naczelnego Zakładu Kąpielowego w Busku, aby z bliska móc nadzorować budowę obiektu. Swoim entuzjazmem porwał miejscową ludność. Po kilku latach powstała placówka leczniczo – wychowawcza (sanatorium 180 łóżek i lecznicze kolonie 180 łóżek).W 1924 roku doktor Starkiewicz objął stanowisko dyrektora sanatorium. Przyjmowane były dzieci od czterech do czternastu lat, przewlekle chore na grużlicę, krzywicę, gościec oraz dzieci ułomne, większość z rodzin biednych.
Na „Górce” działała szkoła. Jako doświadczony pediatra znał psychikę dziecka przewlekle chorego i wiedział, że dziecko szybciej zdrowieje jeśli lecząc się jednocześnie poświęca czas na naukę i rozrywkę. Przy współudziale drugiej żony Wandy, doktora filozofii i pedagoga pedagogiki specjalnej dbał o kształcenie i rozwój intelektualny dzieci podczas leczenia. Na terenach należących do szpitala założono gospodarstwo rolne z sadem, ogrodem oraz budynkami do hodowli. Utworzono park, wybudowano boisko i staw. Kres działalności „Górki” położył w 1941 roku okupant hitlerowski, który usunął ze szpitala dzieci i ich kierownictwo. Doktor nie załamał się. Przez całą wojnę pomagał walczącym, a po zakończeniu wojny wrócił na stanowisko dyrektora placówki. Jego gotowość do wyrzeczeń, poświęceń, dążenie do celu, humanitaryzm i skromność pozwalają do nadania mu miana Judym.Doktor Szymon Starkiewicz był lekarzem miękkiego serca, gdy chodziło o niesienie pomocy chorym dzieciom. Natomiast, jeśli napotkał na drodze swojej działalności przeszkody, stawał się człowiekiem o twórczym, silnym sercu. Był wtedy niezłomny.
Obecnie Specjalistyczny Szpital Ortopedyczno – Rehabilitacyjny „Górka”im.dr Szymona Starkiewicza to jeden z najbardziej znanych szpitali w Polsce, jednocześnie pierwsze w kraju sanatorium dla dzieci.
Notatka Helena Król
